- furvus
- furvus, a, um, adj. [akin with fuscus], dark, dusky, gloomy, swarthy, black:I.
veteres Romani furvum atrum appellaverunt,
Gell. 1, 18, 4; cf.: furvum nigrum vel atrum, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and: furvum bovem id est nigrum immolabant [p. 798] Aterno, ib. p. 93 ( poet. and in post-Aug. prose).Lit.:II.nubes,
Lucr. 6, 461 Lachm. N. cr.:ex Acheronte suo furvis peperisse sub antris,
Ov. M. 5, 541;so of the lower world: postis,
Stat. Th. 8, 10:plagae leti,
id. S. 5, 1, 155; cf.Proserpina,
Hor. C. 2, 13, 21:hostiae,
Val. Max. 2, 4, 5; Paul. ex Fest. p. 93 Müll.:furvā gente (i. e. Maurorum, Indorum) petita belua,
Juv. 12, 104.—Trop.:audivimus detestabili parricidio furvum diem,
Sen. Contr. 1, 1 fin.:culpa,
Prud. Cath. 1, 74.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.